Z tego artykułu dowiesz się
Sekwestracja CO2 (CCS z ang. Carbon Capture and Storage) to proces , który polega na oddzieleniu i wychwyceniu dwutlenek węgla ze spalin wydobywających się z dużych obiektów przemysłowych w celu ograniczenia jego emisji do atmosfery. Technologia ta może być zastosowana w przemyśle energetycznym, przy dużych elektrowniach konwencjonalnych opalanych paliwami kopalnymi bądź w przemyśle chemicznym. Część wychwyconego CO₂ może zostać wykorzystana w przemyśle spożywczym. Większość jednak przeznacza się na składowanie. Metoda ta jest promowana m.in. przez Komisję Europejską
Nowelizacja prawa w sprawie składowania CO2 pod ziemią
Nowelizacja Prawa górniczego i geologicznego jest implementacją tzw. dyrektywy CCS i dotyczy warunków tworzenia badawczych, a także demonstracyjnych instalacji. Podczas głosowania Sejm odrzucił trzy poprawki złożone podczas drugiego czytania. Jedna z poprawek dotyczyła wprowadzenia dla samorządu wojewódzkiego prawa do zakazania tworzenia instalacji CCS na wybranym przez władze województwa terenie. Druga poprawka wiązała się z koniecznością wykazania, że struktury geologiczne, wybranego obszaru przeznaczonego do przyjęcia zatłaczanego dwutlenku węgla nie mają żadnej innej wartości przyrodniczej lub użytkowej.
Zgodnie z aktualnym projektem możliwość składowania dwutlenku węgla, jak również poszukiwanie i rozpoznawanie formacji geologicznych, w których można gromadzić CO2, będzie związane z koniecznością uzyskania koncesji udzielanej przez ministra środowiska. Przedsiębiorcy będą również zmuszeni do zawarcia tzw. umowy użytkowania górniczego. Koncesja będzie udzielana wyłącznie dla projektów demonstracyjnych oraz obejmować będzie działalność związaną z eksploatacją podziemnego składowiska, wraz z okresem po jego zamknięciu. Przedsiębiorcy zobowiązani będą przez okres 20 lat od zamknięcia składowiska, sprawdzać, czy nie dochodzi tam do zjawisk niepożądanych, takich jak uwalnianie się gazu do atmosfery czy wód podziemnych. Przez kolejnych 30 lat od zamknięcia takiego składowiska jego monitoring przejmie zgodnie z ustawą specjalnie powołany do tego Krajowy Administrator Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla (KAPS).
Składowanie CO2 w Polsce pod ziemią
Dotychczas w Polsce metodę CCS, składowania CO2 stosowano na niewielką skalę. Projekty takie są bardzo powszechnie realizowane w Niemczech, USA, Kanadzie, Danii, Holandii i Norwegii. Dwutlenek węgla gromadzi się tam najczęściej w wyeksploatowanych lub czynnych złożach gazu ziemnego czy ropy naftowej, przez co ogranicza się niszczenie dodatkowych terenów oraz konieczność poszukiwania odpowiedniej lokalizacji. Są jednak kraje, które nie praktykują tego sposobu magazynowania CO2. W Austrii i na Litwie zakazano tego procederu, ze względu na brak odpowiednich struktur geologicznych.
Polska Grupa Energetyczna zaplanowała zastosowanie pierwszego większego projektu CCS w Bełchatowie. W kwietniu tego roku Grupa zrezygnowała jednak z tej inwestycji, tłumacząc to brakiem uzyskania odpowiedniego finansowania. Wg najnowszych informacji Bełchatowski CCS nie znalazł się bowiem na liście projektów, dofinansowywanych przez Komisję Europejską.
Eksperci podkreślają, że technologia CCS jest na chwilę obecną bardzo droga; opłacałoby się ją stosować wszystkim przedsiębiorcom, gdyby uprawnienia do emisji dwutlenku węgla w systemie ETS kosztowałyby ponad 65 euro. Dziś ich cena nie przekracza jednak 5 euro. Jeżeli jednak Polska nie zastosuje się do wymogów unijnych w zakresie zwiększenia zastosowania technologii niskoemisyjnych, będzie zmuszona ponieść ogromne nakłady finansowe na wprowadzenie w życie na szeroką skalę technologii CCS.
Źródło: Portal WNP
