Rynek energii – wspólny dla całej Europy

Rynki energetyczne do tej pory mają charakter narodowy. Każde państwo może dowolnie ustalać zasady jego funkcjonowania. Powoduje to brak powiązań między sąsiednimi krajami, a odmienne przepisy handlowe utrudniały postępowanie z regionalnymi niedoborami albo nadmierną podażą elektryczności, co w efekcie uniemożliwiało płynną wymianę transgraniczną energii. Poprzez proces sprzęgania rynku tzw. market coupling Komisja Europejska, jak również rządy krajów Unii starały się w ostatnich latach skłonić operatorów sieci energetycznych do połączenia rynków elektryczności. Głównym zadaniem jest wprowadzenie zharmonizowanych przepisów o obrocie energią elektryczną, co pozwoliłoby osiągnąć cel jakim jest stworzenie paneuropejskiego rynku.

Wspólny rynek

Rozczłonkowanie europejskich rynków energetycznych wkrótce powinno przejść do historii, co z pewnością jest dobrą wiadomością dla europejskich klientów. Integracja rynków zgodnie z zamierzeniami, zmierza głównie do poprawy bezpieczeństwa dostaw i zmniejszenia wahań cen pozwalając, by energia elektryczna, którą trudno magazynować, płynęła do regionów, gdzie jest najbardziej potrzebna. Z czasem europejscy odbiorcy energii powinni odczuć korzyści skuteczniejszego handlu energię, co będzie wynikiem bardziej połączonego rynku. Nie należy spodziewać się spadków cen, ale wzrostu niezawodności dostaw. We wtorek 4.02 doszło do pierwszej wspólnej aukcji energii elektrycznej dostarczanej następnego dnia w regionie, który obejmuje trzy czwarte europejskiego popytu. Sprzężenie rynku będzie najistotniejszym systemem IT w Europie, bo docelowo będzie sterować wszystkimi elektrowniami. Będzie decydować, kto ma produkować energię i ile. Jeśli wystąpi awaria, elektrownie będą wiedziały, co mają robić, gdyż dostaną informację gdzie nastąpiła i które regiony powinny zwiększyć obroty, aby pokryć zapotrzebowanie.

Państwa biorące udział

Z inicjatywą sprzężenia rynku w Europie wystąpiły początkowo jedynie Francja, Niemcy, Austria i kraje Beneluksu. Z czasem dołączyły także W. Brytania, cztery kraje skandynawskie, trzy bałtyckie i Polska. W miarę zwiększania się udziału energii z odnawialnych źródeł na europejskich rynkach energii rosła z roku na rok rozbieżność między nadpodażą i niedoborami. Szybkiej ekspansji wzrostu mocy z odnawialnych źródeł towarzyszyło zacznie wolniejsze dostosowywanie się europejskich sieci przesyłowych, co zagraża stabilizacji, bo podaż energii z odnawialnych źródeł jest bardzo zmienna: szybko rośnie i maleje w czasie, ponieważ jest uzależnione od zmiennych warunków pogody.

Zagrożenia

Mimo unijnych starań połączenia europejskich sieci przesyłowych pierwotny termin zakończenia integracji w tym roku może nie zostać dotrzymany, bo wiele krajów członkowskich wolno dostosowuje swoje systemy. Niektórzy przedstawiciele sektora uważają natomiast, że cały projekt jest zagrożony. Dążąc zatem do przyspieszenia projektu Komisja Europejska wprowadziła rozwiązania prawne przyspieszające tworzenie fizycznych połączeń i redukowanie spodziewanych ograniczeń przesyłowych. Kolejne polecenia UE, które Polska musi spełnić, a które wciąż stoją pod znakiem zapytania. Połączenia transgraniczne to nie jest mocna strona naszego kraju, zważywszy na opóźnienia i walki z właścicielami gruntów w sprawie mostu Polska – Litwa, szybka rozbudowa sieci nie jest możliwa.
źródło: gramwzielone.pl