Zbyt mało jednostek wytwórczych w Polsce?

W Polsce widać dość duży wzrost mocy źródeł wiatrowych. Główną jej wadą jest jednak fakt, że kiedy tej energii nie ma, ponieważ nie wieje wiatr, to potrzebna moc musi być gdzieś w rezerwie, aby zaspokoić potrzeby użytkujących energię elektryczną produkowaną w wietrzne dni. To jest główny problem Polski, ale także całej UE. Odnawialne źródła energii nie są w stanie zapewnić rosnących potrzeb zużycia energii elektrycznej w kraju. Potrzeba więc, inwestować w nowe źródła wytwórcze o znacznych mocach, aby jedną inwestycją zapewnić sporą dawkę energii. Nie należy jednak całkowicie odcinać się od mniejszych źródeł wytwórczych. Dobrym rozwiązaniem jest energetyka rozproszona, która pozwoliłaby zapewnić dostęp do energii obszarom nie będącym w centrum kraju.

Rynek mocy

Dziś trwa burzliwa dyskusja na temat tzw. rynków mocy. Samo pojęcie ma składać się z dwóch części, postuluje się, żeby na rynku energii elektrycznej pojawiła się ta odpowiedzialna za energię elektryczną i część za moc. Prace nad takim mechanizmem są cały czas prowadzone wspólnie przez Towarzystwo Gospodarcze Polskie Elektrownie, Ministerstwo Gospodarki i prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Zakłada się, że na okres przejściowy występujący między latami 2014 - 2019, kiedy to powstaną nowe bloki, w tym duże bloki węglowe, zostaną wprowadzone takie rozwiązania, które zapewnią dostępność mocy w systemie energetycznym.
Nie ma się jednak co obawiać momentu, kiedy w Polsce nastąpi blackout i nie będzie energii. To nam na szczęście nie grozi. Musimy się jednak liczyć z tym, że w związku z budową nowych źródeł, trzeba będzie bardzo umiejętnie zarządzać popytem na energię elektryczną.

Brak energii?

Od kilku lat w Polsce trwają intensywne poszukiwania doraźnych rozwiązań mających zapobiec brakowi energii. W 2013 r. Polskie Sieci Elektroenergetyczne (PSE) ogłosiły przetarg na tzw. interwencyjną rezerwę zimną, która ma być dostępna w latach 2016-2019. Do końca tego roku przetarg ten powinien zostać rozstrzygnięty. Obecnie dyskutowany jest pomysł obejmujący rezerwę mocy operacyjnej na lata 2014-2015.
Trwa dyskusja nad polityką energetyczną Polski, czyli nad określeniem w miarę dokładnie docelowego mixu energetycznego Polski. W polityce energetycznej naszego kraju powinien zostać określony tzw. mix energetyczny, należy zatem powiedzieć ile energii chcemy produkować z węgla a ile z OZE i z jakiego. Wycofanie obecnie stosowanego współspalania biomasy z węglem spowoduje, że Polska będzie miała spore problemy ze spełnieniem celu produkcji 15 proc. energii z OZE w 2020 r. Gdyby współspalanie biomasy nadal traktować jako OZE, to wówczas w negocjacjach z KE można zaproponować nawet nieco wyższy cel udziału energii z OZE i to po rozsądnych cenach, zyskując w zamian ustępstwa w innych newralgicznych obszarach.
Konieczne są w Polsce regulacje z zakresu tzw. mocy rezerwujących nieciągłą generację z OZE. Bez tych regulacji wyłączymy stare elektrownie i nie zbudujemy nowych, co nie ma sensu. Jeżeli te zmiany regulacyjne nie nastąpią odpowiednio szybko może nam grozić niekontrolowany i szkodliwy dla gospodarki wzrost cen energii.

Jaka jest zatem prawda w tym, że Polska energetyka nie interesuje się nowymi technologiami i jest przestarzała?
Wiadomo, że każdy chciałby mieć krajową energetykę nową, pozbawioną problemów z emisjami i najlepiej jeszcze jak najtańszą. W Polsce prowadzi się bardzo dużo badań nad nowymi technologiami. Polskie uczelnie otwierają nowe centra badawcze i laboratoria. Przede wszystkim zajmują się sposobami magazynowania energii. Pracuje się także nad możliwościami wychwytywania i składowania CO2. Zatem w energetyce dzieje się u nas tyle co w innych krajach europejskich. Na radykalne zmiany trzeba poczekać, ale nie możemy narzekać i uważać, że nic się u nas nie dzieje.
Źródło: Energetyka WNP

---